Kajakken langs de overblijfselen van D-Day

We houden van watersport, maar óók van van historische plekken. Daarom hebben we afgesproken in Arromanches. Op het programma? Een bezoek aan het Musée du Débarquement en daarna een paar uur zeekajakken langs de beroemde Phoenix caissons.

Daar zijn we dan eindelijk! Na weken ongeduldig afwachten, ben ik met vrienden in Arromanches om de beroemde kunstmatige haven uit de Tweede Wereldoorlog te bekijken. Eerst brengen we een bezoek aan het Musée du Débarquement. Binnen zien we een heleboel historische maquettes, foto’s en video’s over de aanleg van deze ingenieuze constructie. We horen dat het minstens negen maanden werk is geweest om te bedenken hoe alle onderdelen in en aan elkaar konden worden gepast. Twee dagen na de Invasie zijn de eerste Phoenix caissons hier op de bodem van de zee gelegd. Zes dagen later kon het aanvoeren van militair materiaal al beginnen! Met technisch vernuft én een de inzet van tienduizenden soldaten is bij de Slag om Normandië het verschil gemaakt… Als we naar buiten kijken zien we langs de kust de resten van de haven nog liggen. Over een paar uur zullen we daar kajakken, op een paar meter van die historische betonnen kolossen.

OP NAAR DE PONTONS!

We gaan naar het Centre Nautique d’Asnelles voor een kajaktocht rond de pontons. We worden met een brede lach ontvangen door Hélène, kajakinstructeur en wereldkampioen windsurfen, zij is vandaag onze gids. We trekken zwemvesten aan en gaan naar het strand. Het is perfect kajakweer: zon, een strakblauwe lucht en een groenblauwe zee. Hélène legt nog even de basistechnieken uit van het peddelen. Daarna gaan we richting de Phoenix caissons. Binnen een paar minuten liggen we voor een immens blok beton bedekt met algen en schelpen. ‘In de loop van de tijd neemt de natuur weer de regie over, er is hier een heel nieuw ecosysteem ontstaan,’ vertelt onze gids. Trouwens, een van de schelpen (de ‘chinese hoed’) is eetbaar. Hélène moedigt ons aan om er een te proeven, maar we zijn niet echt enthousiast, zo taai als rubber en een weinig aantrekkelijke zoute nasmaak…

TUSSEN DE PHOENIX CAISSONS

Na de ‘proeverij’ gaan we weer door. Hélène brengt ons naar de best bewaarde caisson. We kunnen in een rij naar binnen via een smalle opening. Wat een ervaring! Onze stemmen kaatsen terug tegen de muren. En… het mooiste moet dan nog komen. Een klein stukje verder ligt een betonnen kolos van meer dan 10 meter, we lijken zó klein als we ernaast peddelen. Hélène leidt ons naar binnen en het is adembenemend. Het is er helemaal stil, we horen alleen zachtjes de wind fluiten door de kieren. We zijn diep onder de indruk, realiseren ons dat deze plek ons meer dan 70 jaar terugbrengt in de geschiedenis.

Op de terugweg kijken we nog even om, in totaal liggen voor de Normandische kust nog ongeveer 30 van de 115 caissons. Van de weggehaalde caissons zijn er een paar terechtgekomen in Zeeland: tijdens de Watersnoodramp van 1953 maakten de betonnen constructies het mogelijk om in de buurt van Zierikzee een van de verwoeste dijken te dichten. Nu is er een museum in ondergebracht over de ramp.

Hélène

Kano instructrice

Hélène is wereldkampioen strandzeilen en kajakinstructeur. Ze zal u met veel enthousiasme en kennis van zaken de Phoenix caissons en hun geschiedenis laten ontdekken.