Impressionistische Roadtrip langs de Côte d’Albâtre

De ijle schoonheid van de witte krijtrotsen, het spel van de weerspiegelingen in zee. Het ene moment is de sfeer ruig en woelig, het andere moment heerlijk kalm… Dat is de Côte d’Albâtre! Morisot, Pissarro, Monet en Boudin vielen als een blok voor de open, weidse natuur in dit gebied. En nog altijd worden de landschappen hier met zorg gekoesterd…

De Jardins d’Etretat

Wie op een bankje zit in de Jardins d’Etretat, kan zomaar ineens de tijd vergeten: het landschap vult de uren moeiteloos op. Je ziet hoe de beroemde holle Naald (Aiguille) uit de golven steekt. Maar je ziet ook hoe intens het wit van de kliffen afsteekt bij het groen van de tuinen. Vanaf deze magische plek begrijp je meteen waarom Monet – iets verderop vereeuwigd terwijl hij aan het schilderen is – verliefd werd op deze plek. Trouwens, zijn vriendin Madame Thébault (aan het begin van de 20e eeuw een beroemd actrice) plantte hier de eerste bomen. Inmiddels is deze tuin een feest voor liefhebbers van land-art. Tijdens een wandeling door de straatjes van het legendarische Etretat voel je vanzelf waarom het dorp al zoveel jaren zoveel aantrekkingskracht heeft. De kunstschilder Isabey was in de jaren 1820 de eerste die er voor viel. Monet bracht er de hele winter van 1868 door. Courbet schilderde er meer dan 50 keer de kust en de golven. Klim in elk geval boven op de krijtrotsen en volg het pad tot aan de vuurtoren van Antifer. Het pad golft mee met de vorm van de kliffen. Onderweg kun je eindeloos staren naar de adembenemende vergezichten, in de dalletjes is het heerlijk rustig. Na het uitwaaien heb je een lunch verdiend bij restaurant du Golf. En ook daar heb je weer dat fantastische uitzicht.

De drukte van de haven

De volgende plaats die aan de horizon verschijnt is Fécamp. Deze badplaats kreeg na 1832 zowel een badhuis als een casino. Het was de thuishaven voor impressionisten als Monet en Berthe Morisot. Een tijdje daarvoor was ook Delacroix een vaste gast. In de zaal met kunstwerken in het Musée des Pêcheries hangen verschillende doeken die met het impressionisme te maken hebben. Tip: ga ook naar het belvedère van het museum, het uitzicht is grandioos! Als je nog even wilt genieten van de sfeer in en rond de haven, kun je wat drinken bij Café de la Boucane. In deze vroegere herberg voor scheepslieden kwam later een haringrokerij. Nu is het een van de gezelligste adressen van Fécamp.

De kleuren van de zee

Langs de kust ligt een hele trits schattige vissersdorpjes. Om te beginnen Yport, vereeuwigd door Corot en Renoir. Dan Veules-Les-Roses met zijn straatjes vol bloemen, de vele kunstgaleries en de kortste rivier van Frankrijk (1 km). Het Relais Douce France is een aanrader voor een stop onderweg. Varengeville-sur-Mer ligt op de kliffen en komt bijna onwerkelijk over: het uitzicht is overweldigend mooi en je voelt je er sterk verbonden met de natuur. Monet, Renoir, Pissarro en later Braque hebben hier hun schildersezels neergezet. In deze omgeving zijn bovendien tuinen aangelegd die tot de mooiste van Frankrijk behoren. Zo is de Jardin Shamrock een echte aanrader. Daarna kun je direct door naar het Musée Jacques-Emile Blanche in Offranville of naar Dieppe, voor een schilderachtige zonsondergang. In het Château-Musée van Dieppe hangen werken van verschillende grote meesters, daarnaast is er speciale aandacht voor Eva Gonzales. Met Berthe Morisot en Mary Cassatt maakt ze deel uit van een zeer besloten gezelschap van vrouwelijke, impressionistische schilders. Ze was een vriendin en model van Manet en vluchtte in 1870 naar Dieppe vanwege de oorlog. Op verschillende schilderijen is de stad vastgelegd. Als je door het raam van het museum kijkt zie je wat zij zag en begrijp je waardoor ze werd gegrepen… een stad die baadt in het steeds veranderende licht terwijl de golven in een rustig ritme over de kiezels rollen.

Geluksmomentje…

Op een kerkhofje aan zee – dat op de kliffen van Varengeville-sur-Mer is geplakt – kun je de schoonheid van het landschap nog eens extra tot je door laten dringen. De hele Côte d’Albâtre is te zien, in een feest van kleuren. Volg het pad naar beneden, naar zee, en loop waar ook Monet verwonderd moet hebben gelopen. Hij schilderde hier verschillende werken, waaronder La Cabane des douaniers.