Deze straat wordt aan de linkerkant begrensd door 3 molens en 2 wasplaatsen, gevoed door de rui. De Moult heeft zijn bron in Cheux en het is hier dat het zich aansluit bij de Seulles. Na talrijke overstromen en om het beter te kunnen benutten, werd het in 1730 gekanaliseerd.

Bestelling door de pottenbakkers van Reviers.

Imposante ingangsdeur van een boerderij voor het kasteel van Reviers.

Het belangrijkste doel was om de was te spoelen na het wassen. Het had een belangrijke sociale functie als ontmoetingsplaats voor vrouwen, waar ze konden samenkomen en discussiëren. Het gezamenlijk spoelen van de wasserij maakte de taak minder difficile en draaglijker.

Charmante plek offrant een rustig uitzicht op de Mue. Vroeger kwamen de dames van Bernières hier met kruiwagens geladen met doeken en lakens, en na het spoelen van alles, droogden ze het op het gazon.

Vandaag de dag zijn er 3 van hen, waren voormalige graanmolens met 2 en voor sommige van hen 3 bochten (waterraderen). Gevoed door de Moult, is de laatste molen die in activiteit is geweest de Malposte.

Dit kasteel werd in de 19e eeuw gebouwd en in 1875 gekocht door Albert Michel (oesterhandelaar op Courseulles). Het kasteel en de tuin werden in 1918 aan een Britse man verkocht en werden in 1957 aan de stad Chesnay verkocht, die het toen als vakantiekamp gebruikte. De stad verkocht het in 1980. Vandaag de dag is het een privé-eigendom. De vereniging Tralal'air organiseert vele evenementen en brengt het kasteel weer tot leven.

Het grote huis aan de linkerkant van het kasteel is een van de voormalige bijgebouwen van het kasteel. Gebouwd in de 19e eeuw, werd het gebruikt als conciërgewoning en als schuilplaats voor paardenkoetsen.

Straat met oude grote kalkstenen boerderijen van Creully. Sommige van hen vertonen talrijke gevelankers.

Het huis met de groene luiken is een huis dat vele levens heeft gehad. Vroeger was dit huis een busstation waar de Normandische koeriersdienst stopte, maar na de Tweede Wereldoorlog was het ook een slagerij.

Sinds 1996 is het gemeentehuis gevestigd. Oorspronkelijk was dit édifice een hospitium/ziekenhuis dat bekend staat als het asiel van Le Chêne. Dit asiel is gebouwd volgens het testament van de heer Le Chêne, een rijke koopman in Parijs die zonder erfgenaam stierf. Het was in gebruik tot 1941, toen de Feldgendarmerie het pand opeiste. Een wachttoren heeft het asiel over het hoofd gezien tijdens de bezetting.

Dit grote veld geeft elke winter een fabelachtig schouwspel: het fenomeen van de witte moerassen. Vanaf november zorgt de overvloed aan winterregens ervoor dat de rivier Seulles overstroomt; het grondgebied wordt dan een immens waterlichaam, een ware spiegel waarin het licht opnieuw schijnt. Het is een natuurlijk en winstgevend fenomeen omdat de rivierbeddingen zich over de velden verspreiden om ze te bemesten. De dag na de D-Day landingen werd daar een militair hospitaal gevestigd. Om de gewonden te verzorgen hadden de geallieerden een ingenieus systeem ontwikkeld om het water van de Seulles op te vangen en naar het ziekenhuis te brengen. Om dit ziekenhuis te beschermen tegen bombardementen hadden veel naburige huizen witte lakens met rode kruizen.

Geregisseerd door Serge Saint, autodidactisch kunstenaar. Rondleidingen door zijn monumentale werken zijn te ontdekken: www.routes-serge-saint-sculpteur.net.

Markeert de ingang van de pastorietuin.

Gebouwd tussen de 12e en 13e eeuw op de voormalige kluizenaarswoning van Saint-Vigor, was deze édifice een dependance van de Abdij van Montebourg (50). In het begin van de 18e eeuw werd het gebruikt als presbyteraal huis. Verkocht als nationaal bezit tijdens de Revolutie, werd het omgebouwd tot een schuur en is nu privé-eigendom. Er werden veel begrafenissen en sarcofagen gevonden rond en onder de kapel.

In de jaren zeventig van de vorige eeuw was er een pottenbakkerswerkplaats gevestigd. U kunt nog steeds de schoorsteen van de oven langs de gevel zien.

Gebouwd van de 13e tot de 19e eeuw. Vele malen herwerkt, sommige originele elementen zijn nog steeds aanwezig; onder de toren, geplaatst in het westen, een romaanse deur, dan in het schip, aan de noordzijde, romaanse arcades die worden gedragen op grote cilindrische zuilen met romaanse kapitelen.

Dat grote huis aan je linkerkant was vroeger een café. Tijdens de oorlog hadden de Duitsers er een kanon boven geplaatst.

Dit washuis werd vooral gebruikt door de bewoners van de Rue de la Cavée.