Autodidact artiest uit Normandië. Verschillende rondleidingen om zijn werken te ontdekken; routes-serge-saint-sculpteur.net

Dit huis, dat in 1838 van de familie Auvray werd gekocht, werd 125 jaar lang de dorpsschool. Vanaf 1948 vereiste het groeiende aantal schoolgaande kinderen de opening van een tweede klas. Het werd geopend in de voormalige woonkamer van de tweede pastorie, die zich in de Rue Charles Labutte bevond. Deze situatie duurde tot 1963. Het huis dat toen van de schoolkinderen werd bevrijd, werd tot 1988 een gemeentehuis.

Geschilderd in de kleuren van de Queen's own Rifles of Canada van de 3rd Canadian Infantry Division die op 06 juni 1944 aankwamen om het dorp te bevrijden. Dit regiment landde op D-Day bij Bernières-sur-Mer.

Het werd in 1692 door de parochie aangekocht en bestond vroeger uit een herenhuis en verschillende gebouwen met een binnenplaats, twee tuinen en verschillende stukken bouwland.

Op 24 augustus 1944, na de bevrijding van het dorp, richtte een medische eenheid van de Royal Air Force in dit grasland een veldhospitaal in. Verschillende vliegtuigen waren hier ook gestationeerd.

Gebouwd aan het eind van de 19e eeuw en gebruikt tot het begin van de 20e eeuw. Handpompen werden vaak aangedreven door water uit nabijgelegen vijvers of grondwater.

Het schip met drie traveeën en het koor zijn in de 11de en 12de eeuw gebouwd. In de 14de eeuw: opening van de spitsboogvensters. Romaanse deur gedecoreerd met kolommen, kapitelen en een boog versierd met gekartelde friezen. Op de zijmuren zijn platte stenen in visgraatmotief gerangschikt. Hoofdaltaar met daarachter een barok retabel uit de 17de eeuw.

Hier zijn de fundamenten van een vermoedelijk Gallo-Romeinse villa ontdekt, alsmede die van gebouwen en de resten van een laatmiddeleeuwse schouw.

Put uit de 19de eeuw van kalksteen en hout. Tot 1950 telde de stad 50 waterputten. Tegenwoordig bevinden de meeste putten zich op privéterreinen.

Een mooi kruis siert de ingang van de oude poort. Tijdens de bezetting was de dependance van de kommandantur (die zich in Colomby-sur-Thaon bevond) bij dit gebouw gevestigd. Op D-Day vluchtten de officieren die daar waren en staken het oorspronkelijke gebouw in brand.

Dit was de plaats van een van de klaslokalen van de voormalige school (zie nr. 2), die was ondergebracht in de woonkamer van de voormalige pastorie (zie nr. 11).

Geheel behouden tijdens de bombardementen van juni 1944. De huizen langs de weg, die kenmerkend zijn voor de bebouwing van de vlakte van Caen in de 18e eeuw, zijn gebouwd van Creully-kalksteen en de raamkozijnen zijn van gehouwen Caen-steen.

In het verleden was dit een boerderij met een kar, die tot 1980 de kruidenierswinkel van het dorp was. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trof een granaat de gevel, het gerestaureerde inslagpunt is nog te zien.

Dit gebouw, waar de naam van de vroegere eigenaar "Gombeaux" nog in gegraveerd staat, was in de 19e eeuw de bakkerij van het dorp.

De Christus van de oude houten calvarieberg uit 1932, die sinds 1975 in wit graniet is uitgevoerd, is op de nieuwe vervangen.

Voormalig sanatorium voor geallieerde soldaten begin juli 1944.

Gevoed door talrijke plaatselijke bronnen, waarvan sommige vitouards worden genoemd (kleine beekjes met intermitterende heruitvloeiingen). Er werd gezegd dat de vitouard van Anisy soms nieuwsgierigheid wekte omdat hij soms enkele jaren niet stroomde en dan plotseling groeide en de vallei overstroomde, huizen, stallen en schuren binnendrong, zozeer dat het vee er in kon verdrinken. De inwoners moesten vluchten, daarna hield de overstroming op en keerde de beek voor enkele jaren terug naar zijn bedding. In de 20e eeuw bouwde de gemeente een aquaduct onder de weg om het probleem van de wateroverlast te verhelpen.
Deze vijver, die vroeger afhing van het kasteel van Anisy, werd gebruikt om het vee van de boeren te drenken, aangezien er in de gemeente geen drinkbakken of wasplaatsen waren. Vandaag vinden we er de "Alytes obstetricans" pad, wat de wetenschappelijke naam is van de vijver. Deze aanzienlijke 5 centimeter lange batrachia onderscheidt zich door het feit dat het mannetje, na de paring met het vrouwtje, voor de eileg zorgt en deze rond zijn poten draait tot de kikkervisjes geboren zijn.
Ook kamsalamanders hebben hier, net als in de vijver van Anguerny, hun toevlucht gevonden.

Het gebouw behoorde toe aan de familie van de Heren van Anisy. Een van de leden van deze zeer oude Normandische familie vergezelde hertog Robert naar het Heilige Land tijdens de eerste kruistocht in 1096. De familie d'Anisy was een van de oudste in Normandië. Dit herenhuis is gebouwd op een van de 4 oude leengoederen van het dorp, waarvan ook de kerk afhangt.