Langs de Voie Verte bergafwaarts van Caen, na Etavaux, betreedt u het terrein van het Armoricaans Massief, bestaande uit oude rotsen, die ook in Suisse Normande voorkomen.
precies op dit punt heeft de Orne een reeks gerectificeerde rotsen blootgelegd, het spoor van een oude geplooide bergketen: dit is de zogenaamde synclinale, een geologisch geheel dat lijkt op duizend bladen rots die als bladeren aan de rand van een boek verschijnen.
In het gebied van May sur Orne is deze structuur des te duidelijker omdat er veel sporen van exploitatie zichtbaar zijn: ijzermijnen, steengroeven, marmergroeven..
De meest prestigieuze site is de groeve van Laize (May/Orne), waar u de rotsen van vóór de synclinale eronder kunt zien (de schisten van de Boucle du Hom bijvoorbeeld), de gerectificeerde rotsen van de synclinale en de rotsen erboven: de kalkstenen van de vlakte van Caen, die tot een andere geologische groepering behoren: het bekken van Parijs.
In de paar kilometer tussen de steengroeve van Laize in het zuiden en Feuguerolles-Bully in het noorden, zal men marmer, conglomeraten, zandstenen van diverse aard, leisteen, ijzererts, travertijn, ampelieten... tegenkomen. Meer dan 600 miljoen jaar geschiedenis van de aarde is er af te lezen, die bijna volledig de geologische geschiedenis van de streek samenvat.