Deze site, eigendom van het Conservatoire du Littoral en beheerd door het Département du Calvados, bestaat uit een plateau op 65 meter hoogte, dat wordt verlengd door een klif van mergel en kalksteen langs de zee. De eroderende klif geeft een bijzonder aspect aan het landschap door de vorming van chaos (aardverschuivingen van grote kalksteenblokken).
Gelegen in het gebied van de geallieerde landingen in Normandië, tussen Omaha Beach en Gold Beach, werd de batterij in Longues-sur-Mer, gebouwd door de Duitsers, onderworpen aan intense lucht- en zeebombardementen, waardoor ze niet volledig in werking kon treden op 6 juni 1944. Zo werd het de volgende dag ingenomen door Britse troepen. De batterij van Longues-sur-Mer is een van de weinige batterijen van de Atlantikwall die vrijwel in de oorspronkelijke staat is gebleven. Het bestond uit vier 150mm marinekanonnen met groot bereik, elk beschermd door een kazemat van gewapend beton, een vuurleidingspost en diverse installaties om ze te bedienen en te verdedigen.
In de natte depressies zijn dichte struiken de thuisbasis van reusachtige paardenstaarten en een groot aantal adelaarsvarens, bang voor de droge lucht. Er zijn ook talrijke orchideeën en een opmerkelijke plant, endemisch voor Normandië: de witachtige senna. Deze sterachtige plant groeit op grote hoogte. Zijn bladeren en stengel zijn behaard en zilverachtig. De bloemen zijn zeer helder geel, wat contrasteert met de kleur van de bladeren.
Wat de fauna betreft, biedt het chaotische karakter van het terrein een onverwachte schuilplaats voor een aantal zeldzame vogels: Noordse Stormvogel, Tapuit, Witborst, Klapekster, Grasmus. De aanwezigheid van chiropterans (vleermuizen), zoals de grootoorvleermuis en de steltkluut, wordt in het gebied bevestigd. Ze gebruiken de blokhutten als overwinteringsplaats.